Telekomunikacja na Kubie

Magdalena Stachula
Kuba jest największą z wysp karaibskich, na liście największych wysp świata zajmuje 15 miejsce, liczy ponad 11,5 miliona mieszkańców. W Hawanie mieszka 2,2 miliona ludności, drugim miastem co do wielkości z milionem mieszkańców jest Santiago de Cuba.

Panorama ulicy hawańskiej. Wśród dzisiejszej ludności Kuby nie ma potomków jej rdzennego ludu Arawak. Społeczeństwo Kuby stanowi kulturową mieszankę: 51% Mulaci, 37% biali, 11% Murzyni, 1% Chińczycy.
Kubańska Telephone Company (CUTELCO) została utworzona w 1881 roku przez Continental Telephone Company. Do rewolucji Kuba miała stosunkowo dobrze rozwinięty system sieci telefonicznych. Połączenia utworzono pomiędzy 220 miastami i miasteczkami kubańskimi, w użyciu było 19876 aparatów telefonicznych.
Załamanie rozwoju telefonii na Kubie zaczęło się z chwilą nałożenia embargo przez Stany Zjednoczone w 1962 roku. Sytuacja zaczęła poprawiać się po upadku bloku komunistycznego. W 1993 r. na sto mieszkańców przypadało 5,4 telefonów.
W marcu 2008 roku, nowy prezydent Raul Castro zezwolił Kubańczykom na zakup telefonów komórkowych. Jedyny operator na Kubie ETECSA zaprezentował swoją ofertę, która mimo że nie jest atrakcyjna, sprzedaje się znakomicie.
W ciągu pierwszych 10 dni Kubańczycy kupili 7400 komórek. Przy abonamencie 120 dolarów, można nabyć komórkę w cenie ok.75 dolarów, przeciętne miesięczne wynagrodzenie Kubańczyka wynosi 20 dolarów.
Problemem Kuby jest komunikacja ze światem - ze względu na emabargo USA. Celem ominięcia tej przeszkody w czerwcu 2008 roku podpisano porozumienie o połączeniu drogą morską wenezuelskiego stanu Vargas z kubańską prowincją Santiago de Kuba, liczącym 1550 km światłowodem, o łącznej pojemności 640 GB. Projekt ma być zrealizowany do końca 2010 roku. Dla Kuby jest to duża szansa na wyjście z izolacji, przyśpieszy rozwój telefonii komórkowej i zwiększy wydajność łącz internetowych. Obecnie dostęp do Internetu jest możliwy w wielu hotelach, jednak bardzo drogi, ok. 6 CUC za godzinę (1 euro = 1,36 CUC - peso).
Wśród anten, najczęstszym widokiem są starej konstrukcji anteny VHF
Na Kubie telewizja jest najważniejszym medium komunikacyjnym oraz jedną z ulubionych form rozrywki Kubańczyków. Mimo, że większość odbiorników to amerykańskie relikty przywiezione na Kubę jeszcze przed rewolucją bądź radzieckie telewizory sprzed wielu lat, każdego wieczoru Kubańczycy gromadzą się całymi rodzinami, aby obejrzeć ulubione programy. Na Kubie dostępne są cztery krajowe kanały: Cubavisión - TVC, Tele Rebelde, Canal Educativo, Canal Educativo 2 oraz kilkanaście stacji lokalnych. Z Guantanamo nadaje wojskowa amerykańska stacja NBW 8. W hotelach dostępnych jest wiele stacji obcojęzycznych, łączność satelitarną Kuba ma dzięki rosyjskiemu satelicie 1 Intersputnik. Kubańska telewizja osiągnęła 11,2 mln odbiorców.
Anteny telewizyjne bardzo często mocowane są na elewacjach
Antenowa panorama Hawany
Główna siedziba Habana Radio 106,9 fm w Hawanie przy Plaza de San Francisco. Inne dostępne radia na Kubie to: Radio Rebele, Radio Rejol, Radio Habana Cuba, Radio Taino oraz wiele lokalnych rozgłośni.
Migawki z kubańskich ulic - 2008 r.
Benzyna na Kubie jest tańsza niż w Polsce, litr kosztuje 0,85 CUC (1 euro = 1,36 CUC - peso), więc niewiele więcej niż 2 zł
Na postoju taksówek turyści mogą wybrać środek transportu, czy będzie to taksówka w kształcie kokosa tzw. cocotaxi, zabytkowy samochód czy może Lada
Wejście do dzielnicy chińskiej w Hawanie
Mimo, że zabytkowe centrum Hawany (Habana Vieja) w 1982 roku, zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictw Kulturalnego UNESCO, każdego roku wiele nieodrestaurowanych kamienic zamienia się w gruz
Miasteczko Trinidad - pełnia stylu kolonialnego