Przewody w instalacjach monitoringu

Sygnał wizyjny może być transmitowany w postaci analogowej lub cyfrowej. Analogowy sygnał wizyjny zawiera się w paśmie 50 Hz do kilku MHz. W telewizji przemysłowej do jego transmisji używa się najczęściej przewodów współosiowych o impedancji falowej 75 om. Generalnie wszystkie urządzenia wchodzące w skład toru transmisji sygnału są przystosowane do transmisji tego typu przewodem z wykorzystaniem złącza BNC.
Podstawowym parametrem charakteryzującym przydatność medium do transmisji analogowych jest szerokość przenoszonego pasma, czyli różnica między górną i dolną częstotliwością pasma, które kanał jest zdolny przenieść z nierównomiernością nie gorszą niż 3 dB.
Ponadto ważnymi parametrami charakteryzującymi kable są:
  • Impedancja falowa - (ZC) jest to stosunek napięcia do prądu w dowolnym miejscu kabla, gdy nie występują odbicia, tzn. znajduje się on w warunkach pełnego dopasowania. Ze względu na minimum tłumienia kable 75 om są stosowane w większości telekomunikacyjnych urządzeń odbiorczych.
  • Współczynnik odbicia - jest stosunkiem amplitudy fali odbitej, do fali pierwotnej. Użycie w torze transmisji niejednorodnego kabla lub innych elementów o różnych impedancjach powoduje pojawienie się fal odbitych, zniekształcających sygnał.
  • Tłumienność falowa - charakteryzuje zmniejszenie amplitudy sygnału wzdłuż linii, wynikające z zamiany na ciepło energii elektromagnetycznej, zwiększa się wraz ze wzrostem częstotliwości. Duży wpływ na tłumienność ma średnica żyły (maleje ze wzrostem) oraz rodzaj izolacji (najlepsze z polipropylenu i polietylenu). Przykładowo kabel CTF-167 ma tłumienność przy częstotliwości 50 MHz wynoszącą 1,6 dB/100m (dla innych kabli dochodzi do 15 dB/100 m)
  • Skuteczność ekranowania - czyli odporność na indukowanie się w kablu napięć zakłócających pod wpływem zewnętrznych źródeł zakłócających.
Dla przekazów cyfrowych o możliwości transmisji decyduje przepływność. Mówi ona ile bitów danych można przesłać w ciągu jednej sekundy. Zwykły kabel koncentryczny zapewnia transmisję z przepływnością ok. 600 Mb/s, nowoczesne skrętki kategorii 5 - do 100 Mb/s, w kablach światłowodowych prędkość ta dochodzi do 10 Gb/s.
Tak oto transmisję sygnału wizyjnego w wersji cyfrowej można prowadzić dodatkowo przez skrętkę komputerową, a także, choć w bardzo ograniczonym zakresie przez zwykłą linię telefoniczną. Z reguły stosuje się zamianę sygnału analogowego na cyfrowy wraz z kompresją. Takie rozwiązanie umożliwia również wykorzystanie linii telefonicznych do transmisji sygnału, nie zapewnia jednak transmisji w czasie rzeczywistym. Po stronie odbiorczej uzyskuje się efekt odbioru "poklatkowego", jak w przypadku odtwarzania z magnetowidu. Wraz z rozwojem cyfrowego zapisu wzrasta znaczenie transmisji sygnału w sieciach komputerowych, trzeba jednak pamiętać, że nie wszystkie sieci pozwalają na zadowalające jakościowo transmisje. Kamera kolorowa generuje strumień informacji ok. 160 Mb/s. Po kompresji może on się zmniejszyć kilkudziesięciokrotnie, jednak przesłanie takiej ilości informacji może być trudne w istniejących sieciach. Warto pomysł transmisji wizji skonsultować z administratorem sieci.
Generalnie kable współosiowe spełniają warunki transmisji w telewizji przemysłowej do odległości ok. 1 km. Powyżej tej odległości należy wziąć pod uwagę zastosowanie skrętki lub światłowodu, który, choć droższy, zapewnia najlepszą jakość transmisji i odporność na zakłócenia.
Uwaga! Najlepiej sprawdzają się przewody miedziane (posiadające zarówno żyłę główną, jak i oplot miedziany), dodatkowo im grubsza żyła, tym dłuższy odcinek może łączyć kamerę z innym urządzeniem bez widocznych strat. Natomiast nie należy stosować przewodów o żyle stalowej miedziowanej. Przewody stalowe miedziowane nie sprawdzają się przy transmisji niskich częstotliwości, wielu instalatorów miało problemy z instalacjami stosując tego typu kable, które pracowały bez zarzutu w instalacjach satelitarnych.
Gdzie stosować kable PE, PVC, FRHF, żelowane?
  • Kable z powłoką PE. Polietylen należy do materiałów łatwopalnych i rozprzestrzeniających ogień, dlatego nie powinien być stosowany wewnątrz budynków. Dodatek antyutleniaczy, sadzy lub pigmentów uodparnia polietylen na wpływ warunków atmosferycznych (ultrafiolet), dlatego kable z taką powłoka stosowane są w zastosowaniach zewnętrznych.
  • Kable z powłoką PVC. Polwinit - jego zaletą jest stosunkowo duża odporność na działanie ognia i nierozprzestrzenianie płomienia. Może natomiast wydzielać duże ilości dymu i chlorowodoru. Jednak pewne odmiany charakteryzują się niskim wydzielaniem dymów i gazów w czasie palenia i je zwłaszcza należy stosować w rozwiązaniach wewnętrznych.
  • Nasza oferta tutaj.
  • Kable z powłoką FRHF. Tworzywa bezhalogenowe, nierozprzestrzeniające płomienia (FRHF - Flame Retardant Halogen Free), nie wydzielają agresywnych dymów. Coraz częściej przepisy wymagają stosowania tych kabli w zastosowaniach wewnętrznych.
  • Nasza oferta tutaj.
  • Kable żelowane. Do zabezpieczania kabla przed wpływem wilgoci stosuje się zwykle taśmę metalową, której przenikliwość dla wilgoci jest wielokroć mniejsza niż tworzyw. Znacznie lepsze parametry w tych zastosowaniach ma taśma miedziana niż aluminiowa. Jednak istotne znaczenie ma również penetracja wzdłuż kabla. Dla jej ograniczenia stosuje się wypełnienie wnętrza kabla specjalnym żelem wtłaczanym do kabla na gorąco. Takie kable można zakopywać w ziemi.
  • Nasza oferta tutaj.
Najpopularniejsze przewody koncentryczne stosowane w CCTV
Przewody jednożyłowe
Stosowane są do transmisji wizji z kamery, w przypadkach, gdy zasilanie poprowadzone jest niezależnie. Dystans 600 m osiągnęliśmy stosując kabel miedziany TRISET-113 E1015_500.
Przewodem, który można układać w ziemi jest WDXPEX 75-1,15/5,0 żelowany E1034_100.
Przewody ze zintegrowanymi z żyłami zasilającymi
W przypadku prowadzenia linii zasilającej równolegle do sygnału wizyjnego warto skorzystać z przewodu CAMSET 50 75-0.59/3.7+2x0.50 M6050_100 lub przewód CAMSET 100 PE 75-0.59/3.7+2x1.0 92% M6103_100.
Budowa przewodu CAMSET 100 75-0.59/3.7+2x1.0
W instalacjach monitoringu przemysłowego stosowane są również przewody koncentryczne z czterema żyłami zasilającymi.
Skrętka
Skrętka składa się z 4 par, których żyły to drut lub linka o średnicy 0,5 mm. Skrętka tego typu bywa często wykorzystywana przez praktyków także w instalacjach telewizji przemysłowej, gdzie jednym kablem można przesłać i sygnał wizji, i zasilanie. Należy zwrócić uwagę, że przy długim kablu spadek napięcia zasilania może uniemożliwić pracę kamery, dlatego należy dokonać obliczeń, które określą maksymalną odległość pomiędzy zasilaczem i kamerą. Więcej informacji o parametrach skrętki i przykład obliczeń tutaj.
W ofercie znajduje się kilka różnych urządzeń do transmisji po skrętce. Mają one różne funkcje: transmisja wideo, audio, transmisja danych i sygnału video. Zapraszamy do kart katalogowych, które szczegółowo wyjaśniają funkcje poszczególnych urządzeń.
  • M1662 - transformator audio/video TR-2P+2AU
  • M16661 - transformator video TR-1
  • M1667 - transformator video TR-4/4
  • M1668 - transformator video TRN-1/400 nadajnik
  • M1669 - transformator video TRO-1/400 odbiornik
Dostępne są skrętki:
  • UTP (nieekranowana) – E15111_305
  • FTP (ekranowana poprzez foliowanie) - E1515_305
  • FTP LSOH (niepalna – nie rozprzestrzenia ognia) - stosowana w obiektach, które muszą spełniać najwyższe wymogi z zakresu ochrony przeciwpożarowej
  • UTP PE - E15101_100 zewnętrzna (żelowana) - odpowiednia powłoka umożliwia położenie przewodu w ziemi
Skrętka 4-parowa
Transmisja światłowodowa
Ze względu na znikome zjawisko tłumienia, odporność na zewnętrzne pole elektromagnetyczne i brak emisji energii na zewnątrz stanowi znakomitą alternatywę przy dłuższych dystansach. Jednak jej zastosowanie w telewizji przemysłowej ogranicza kosztowne stosowanie dodatkowych konwerterów zamieniających sygnał elektryczny na optyczny. Kable światłowodowe sprawdzają się również znakomicie w transmisjach cyfrowych.
Rodzaje światłowodów:
  • Wielomodowe, MMF Multi Mode Fiber
    • gradientowe
    • skokowe
  • Jednomodowe, SMF Single Mode Fiber
Światłowód wielomodowy
Światłowód jednomodowy
Światłowód gradientowy
Światłowód gradientowy, w przeciwieństwie do skokowego, posiada płynnie zmieniający się współczynnik załamania. W praktyce, ze względów technologicznych, ma kilka tysięcy warstw, co udaje płynną zmianę współczynnika załamania. Jego zastosowanie, w pewnym stopniu, niweluje rozmycie sygnału. Dzięki temu osiągnięto zwiększenie szerokości pasma o rząd wielkości w porównaniu ze światłowodem skokowym. Światłowody skokowe nie są praktycznie stosowane. Światłowód jednomodowy cechuje prawie zupełny brak dyspersji modowej, gdyż realnie propaguje w nim tylko jeden promień świetlny.