Polski
English
Česky
Deutsch
Irish
Magyar
Português
Română
Slovenský
![Antena satelitarna DIPOL DPL-120 + zez [jasnoszara, RAL7035]](https://www.dipol.com.pl/pict/a9682.jpg)
![Antena satelitarna DIPOL DPL-120 + zez [ciemny grafit, RAL7016]](https://www.dipol.com.pl/pict/a9684.jpg)
Czasze satelitarne to jeden z wielu ważnych elementów instalacji antenowej. Ten typ anteny zapewnia odbiór sygnału, który nadawany jest przez satelity telekomunikacyjne i zapewnia dostęp do setek programów zagranicznych nadawanych nawet z najbardziej odległych miejsc na świecie. Niewielu jednak użytkowników i instalatorów anten satelitarnych zwraca uwagę na jakość wykonania samej czaszy oraz jej zawieszenia. To dwa elementy, które muszą zapewniać stabilność działania zestawu antenowego i bezpieczeństwo. Wysokiej klasy anteny satelitarne poddawane są najnowocześniejszym technikom testowym symulującym porywisty wiatr, kwaśne deszcze, obciążenie zamarzającym deszczem, oddziaływanie mgły solnej (tereny nadmorskie) oraz wysokie i niskie temperatury.
Ze względu na swój kształt, czasza satelitarna jest podatna na działanie wiatru, który może ją przesunąć lub wygiąć i tym samym spowodować zakłócenie odbioru. Burze, tornada i huragany mogą całkowicie zerwać antenę z uchwytu i spowodować zagrożenie dla ludzi i majątku w okolicy. Niektórzy producenci anten zalecają stosowanie wzmocnionego systemu montażowego w obszarach, gdzie występują niekorzystne warunki wiatrowe.
Jednym z wielu parametrów dla anten satelitarnych, który badany jest przez producentów, szczególnie dla dużych czasz, jest odporność na wiatr. Według normy IEC1114-2 wyróżnić możemy trzy stany pracy anteny:
- dopuszczalna siła wiatru (72 km/h=20 m/s) - prędkość, przy której właściwości elektryczne badanej anteny nie mogą ulec pogorszeniu bez zmiany jej kierunku. Typowa wartość redukcji wzmocnienia anteny wynosi 1 dB.
- maksymalna siła wiatru (144 km/h=40 m/s) - prędkość, przy której nie może wystąpić trwała degradacja badanej anteny, ale konieczna jest ponowna regulacja anteny w celu przywrócenia charakterystyki elektrycznej anteny.
- niszcząca siła wiatru (216 km/h=60 m/s) - prędkość, przy której może nastąpić trwała degradacja właściwości elektrycznych badanej anteny. Ze względów bezpieczeństwa żadna część anteny nie rozpadnie się mechanicznie.
Dopuszczalna siła wiatru 72 km/h (20 m/s)
W celu symulacji obciążenia czaszy wiatrem wiejącym z prędkością 72 km/h (20 m/s) umieszczono worki z materiałem sypkim o masie 43,7 kg na przedniej a następnie na tylnej części anteny. Po ich usunięciu sprawdzono deformację czaszy i zmierzono poziom odbieranego sygnału anteny.
Producent gwarantuje, że spadek odbieranego sygnału w całym paśmie nie przekracza 1 dB i nie jest potrzebna regulacja anteny.
Producent gwarantuje, że spadek odbieranego sygnału w całym paśmie nie przekracza 1 dB i nie jest potrzebna regulacja anteny.
 |  |
Obciążenie anteny satelitarnej DPL-120 ciężarem 43,7 kg, co odpowiada naporowi siły wiatru o prędkości 72 km/h.
Maksymalna siła wiatru 144 km/h (40 m/s)
W celu symulacji obciążenia czaszy wiatrem wiejącym z prędkością 144 km/h (40 m/s) umieszczono worki z materiałem sypkim o masie 175 kg na przedniej a następnie na tylnej części anteny. Po ich usunięciu sprawdzono deformację czaszy i zmierzono poziom odbieranego sygnału anteny.
Producent gwarantuje, że spadek odbieranego sygnału w całym paśmie nie przekracza 1 dB i może być konieczne ponowne ustawienie anteny.
Producent gwarantuje, że spadek odbieranego sygnału w całym paśmie nie przekracza 1 dB i może być konieczne ponowne ustawienie anteny.
 |  |
Obciążenie anteny satelitarnej DPL-120 ciężarem 175 kg, co odpowiada naporowi siły wiatru o prędkości 144 km/h.
Niszcząca siła wiatru 216 km/h (60 m/s)
Producent gwarantuje, że antena zachowa swoją integralność - antena pozostanie na uchwycie i żadna część anteny nie zostanie oderwana od reszty. Antena nie będzie się jednak nadawała do dalszego użytkowania i musi zostać wymieniona na nową.
Test odporności na działanie soli (NBR 8094)
Odporność anteny DPL-120 na działanie czynników powodujących korozję elementów stalowych została sprawdzona zgodnie z normą NBR 8094 (badanie korozji wywołanej działaniem mgły solnej na powlekane i niepowlekane materiały metaliczne). Zgodnie z nią, czasza oraz elementy nośne poddane zostały działaniu mgły solnej o stężeniu 5% w specjalnej komorze będącej w stanie symulować opad atmosferyczny. Testy trwały odpowiednio 500 h dla czaszy i elementów montażowych oraz 750 h dla elementów łączących (śruby, nakrętki). Testy nie wykazały śladów korozji na żadnym z elementów.
Weryfikacja grubości powłoki cynkowej (NBR 7937)
Czasza anteny DPL-120 została ocynkowana na grubość 8,5 μm. Grubość ta została zweryfikowana poprzez zastosowanie metod testowych opisanych w normie NBR 7937.
