Wzmacniacze TV - rodzaje i podział

Wzmacniacze kanałowe (wkładki kanałowe) – Działanie wzmacniacza kanałowego polega na selektywnym wzmocnieniu jednego (lub, w przypadku odbioru programów cyfrowych, kilku) kanałów telewizyjnych. Oznacza to, że najbardziej wzmacniany jest kanał pożądany, a pozostałe są tłumione. Podstawowe parametry wzmacniaczy kanałowych to: wzmocnienie, maksymalny poziom wyjściowy, selektywność oraz kanał roboczy.

Wzmacniacze kanałowe, w porównaniu do innych rodzajów wzmacniaczy wyróżniają się znacznym wzmocnieniem, zazwyczaj wynoszącym 40-54 dB oraz bardzo wysokim poziomem wyjściowym, przekraczającym 120 dB. Dedykowane są do rozległych instalacji RTV/SAT a ich największą zaletą poza wzmacnianiem jedynie użytecznych fragmentów pasma, jest możliwość wyrównania poziomów sygnału na poszczególnych kanałach na wejściu instalacji.

Seria ZG firmy Alcad posiada wzmocnienie 53 dB. Tak duże wartości wzmocnienia (w powiązaniu z wysokim poziomem wyjściowym powyżej 123 dBuV) pozwalają na obsłużenie z takiego zestawu wzmacniaczy dużych instalacji, liczących nawet powyżej 200 gniazd, bez konieczności stosowania wzmacniaczy budynkowych.

Wkładki kanałowe pozwalają na regulację wzmocnienia w granicach 20 dB. W razie zmiany kanału możliwe jest przestrojenie wkładki. W skład zestawu wchodzi wiele rodzajów wzmacniaczy kanałowych o różnych parametrach:

Wzmacniacze zasilane są z zasilacza AS-102 R90500 i montowane na ramce SP-126 R912120, w której poza zasilaczem możemy zainstalować do 12 wzmacniaczy ZG.

W przypadku konieczności umieszczenia zestawu wzmacniaczy w serwerowni, zasadnym jest skorzystanie z ramki SP-725 R912037 dostosowanej do umieszczania w szafie typu RACK, mieszącej do 9 wzmacniaczy ZG.

Wzmacniacze budynkowe - Stosowane w sieciach kablowych jako wzmacniacze pracujące w sieciach rozprowadzających, zazwyczaj jeden na klatkę schodową lub budynek. Posiadają jedno wejście szerokopasmowe, jedno wyjście na pion i często wyjście pomiarowe (o poziomie obniżonym o 20 i więcej dB).

Są wyposażone we własny zasilacz, korekcję charakterystyki tłumienia kabla regulowaną w granicach do 20 dB, zaletą jest stosunkowo wysoki maksymalny poziom wyjściowy rzędu 120 dBuV, natomiast wadą dość wysoka cena. Współczynnik szumów wynosi 8 dB a wzmocnienie 40 dB. Coraz częściej są wyposażone w kanał zwrotny.

Wzmacniacze budynkowe wielowejściowe - Stosowane w średnich instalacjach do 50 gniazd, posiadają wejścia pasmowe o regulowanym wzmocnieniu, nie posiadają korekcji kabla. Prawie zawsze pozwalają na zasilanie po kablu przedwzmacniaczy antenowych, mają jedno wyjście oraz wyjście testowe. Ich zaletą jest własny zasilacz, wadą, cena wyższa niż wzmacniaczy masztowych. Wzmocnienie wynosi 35 dB, współczynnik szumów 7 dB, maksymalny poziom wyjściowy 115 dBuV.

Najbardziej profesjonalnym w tej grupie urządzeń jest wzmacniacz Terra MA-203 R82323. Posiada on 5 wejść: 1x FM/VHF I, 1x VHF III oraz 3x UHF. Każde z wejść posiada osobną regulację wzmocnienia, ponadto po zsumowaniu sygnałów FM/VHF I z VHF III oraz wszystkich 3 UHF istnieje możliwość stłumienia sygnału w wybranej gałęzi toru wzmocnienia poprzez włączenie 10dB tłumika. Sumowanie sygnału UHF odbywa się dwustopniowo: najpierw sygnał jest sumowany z 2 wejść, aby następnie dodawany jest sygnał z trzeciego UHF. Daje to jeszcze jedną możliwość konfiguracji słabszych i mocniejszych sygnałów. Wzmacniacz charakteryzuje się bardzo wysokim poziomem sygnału wyjściowego: 119 dBuV dla VHF i 121 dBuV dla UHF.

Wzmacniacze abonenckie - Stosowane w małych instalacjach do 20 gniazd, posiadają jedno wejście o szerokopasmowym niezależnie regulowanym wzmocnieniu w paśmie VHF i UHF. Prawie zawsze pozwalają na zasilanie po kablu przedwzmacniaczy antenowych. Ich zaletą jest własny zasilacz, wadą, cena porównywalna do wzmacniaczy masztowych. Wzmocnienie wynosi 24 dB, współczynnik szumów 2-4 dB, maksymalny poziom wyjściowy 102 dBuV.

Wzmacniacze pasmowe i przedwzmacniacze antenowe - Stosowane do wzmocnienia sygnału w przypadku kiedy jego poziom leży poza zakresem regulacji wzmacniacza kanałowego lub budynkowego. Są względnie tanie, w przeciwieństwie do wzmacniaczy kanałowych. W bardzo trudnych warunkach odbioru stosujemy niskoszumowe wzmacniacze kanałowe, montowane możliwie blisko anteny lub na jej zaciskach. Współczynnik szumów najczęściej nie przekracza 2 dB a wzmocnienie 20 dB. Są one jednowejściowe i zasilane przez linię.

Wzmacniacze antenowe. Stosowane w małych instalacjach, montowane na zewnątrz, posiadają wejścia pasmowe, często o regulowanym wzmocnieniu, mają możliwość zasilania przedwzmacniaczy, bez niepotrzebnej w tym wypadku korekcji kabla. Wzmocnienie wynosi 30 dB, współczynnik szumów 8dB, maksymalny poziom wyjściowy 110 dBuV, mają tylko jedno wyjście i są zasilane po kablu. Podstawowa zaleta to niska cena, wadą często nieszczelne obudowy zwiększające awaryjność.