Polski
English
Česky
Deutsch
Irish
Magyar
Português
Română
Slovenský
Biblioteka archiwalna.
Informacje w niej zawarte mogą być nieaktualne.
Załącznik nr 21 do rozp. Ministra Łączności z 04.09.97 - fragment.
10. Zabezpieczenia przeciwko przepięciom atmosferycznym i wyeliminowanie różnic potencjałów.
Wymagania te mają na celu zabezpieczenie systemów antenowych (włączając anteny satelitarne) przed statystycznymi przepięciami atmosferycznymi, wyładowaniami piorunowymi. Nie mogą one być stosowane dla budynków i innych konstrukcji.
Wyłącza się następujące przypadki:
- systemy antenowe umieszczone zewnątrz budynku więcej niż 2 m poniżej wierzchołka dachu i mniej niż1,5 m od budynku,
- systemy antenowe umieszczone wewnątrz budynku.
Anteny nie mogą być instalowane na budynkach mających dachy pokryte materiałami łatwopalnymi (np. strzecha, materiały trzcinopodobne itp.).
Kable antenowe i przewody uziemiające nie powinny być prowadzone przez powierzchnie stosowane do gromadzenia materiałów łatwopalnych takich jak siano, słoma itp., oraz przez powierzchnie na których mogą powstawać i gromadzić się gazy.
Radiofoniczne anteny odbiorcze AM powinny zawierać układy zabezpieczające połączone do przewodu zerowego.
10.1. Zabezpieczenie systemu antenowego
10.1.1. Budynki wyposażone w piorunochrony.
Jeśli budynek jest wyposażony w piorunochron spełniający normę PN maszt antenowy stanowiący instalację metalową powinien być połączony do piorunochrona możliwie jak najkrótszą drogą za pomocą przewodu uziemiającego, jak określono poniżej w p.10.2. Zewnętrzne przewody wszystkich kabli koncentrycznych prowadzonych z anteny powinny być połączone do masztu przez przewód wyrównujący potencjały mający powierzchnię czynną przekroju równą minimum 4mm2 Cu
Przykład wyrównywania potencjałów anten i stacji głównych
10.1.2. Budynki nie wyposażone w piorunochrony.
Jeśli budynki nie są wyposażone w piorunochrony maszt i przewody zewnętrzne kabli koncentrycznych powinny być uziemione zgodnie z p. 10.2.
Dla indywidualnych systemów odbiorczych i systemów antenowych instalacji zbiorowych znajdujących się w jednym budynku, w którym wskutek małego prawdopodobieństwa padania piorunów lokalne przepisy nie nakładają konieczności stosowania piorunochronów, a jedynie je zalecają.
10.2. Uziemianie systemu antenowego
10.2.1. Mechanizmy uziemiające
Maszt i przewody zewnętrzne kabli koncentrycznych powinny być połączone do ziemi przez przewody uziemiające możliwie jak najkrótszą drogą. Należy unikać tworzenia pętli. Przewody uziemiające należy prowadzić prosto i pionowo tak aby uzyskać najkrótszą, bezpośrednią drogę do zacisków uziemiających.
10.2.2. Zaciski uziemiające
Zaciski uziemiające powinny być wykonane jednym z poniższych sposobów:
- połączenie do piorunochronu w budynku
- połączenie do systemu uziemienia budynku
- połączenie do minimum dwóch elektrod poziomych o długości co najmniej 5 m lub pionowej lub przechylnej elektrody o długości co najmniej 2,5 m umieszczonej na głębokości co najmniej 0,5 m, nie bliżej niż 1 m do ścian.
Minimalna powierzchnia przekroju każdej elektrody wynosi 50 mm2 Cu lub 80 mm2 Fe. Można również wykorzystać elementy “naturalne" takie jak np. połączone pręty stalowe i żelazobetonowe lub inne odpowiednie podziemne struktury metalowe znajdujące się w fundamentach budynku, o wymiarach mieszczących się w podanych wyżej granic.
10.2.3. Przewody uziemiające
Odpowiedni przewód uziemiający stanowi pojedynczy pełny przewód o minimalnej powierzchni przekroju nie mniejszej niż 16 mm2 Cu izolowany lub goły, lub 25 mm2 Al izolowany lub 50 mm2 Fe. Można stosować elementy “naturalne" np. instalacje metalowe takie jak ciągłe rury wodociągowe lub ciągłe rury ogrzewcze przy założeniu, że:
- zezwalają na to lokalne przepisy
- istnieje trwałe połączenie elektryczne pomiędzy różnymi częściami
- wymiary tych elementów są co najmniej równe określonym powyżej wymiarom standardowego przewodu uziemiającego.
- metalowy szkielet struktury połączone pręty stalowe struktury
- elementy fasady, wyprofilowane szyny i części konstrukcji fasad metalowych, przy założeniu że:
- ich wymiary odpowiadają wymaganiom na przewody wyjściowe i ich grubość nie jest mniejsza niż 0,5 mm
- jest zapewniona ich przewodność elektryczna w kierunku pionowym (połączenia powinny być wykonane pewnie za pomocą takich środków, jak lutowanie mosiądzem, spawanie, formowanie, skręcanie lub połączone sworzniami) lub odległość pomiędzy częściami metalowymi nie przekracza l mm i zachodzenie na siebie dwóch elementów wynosi co najmniej 100 cm2.
Wyklucza się natomiast wykorzystanie:
- zabezpieczającego uziemienia i/lub przewodu zerowego sieci zasilającej,
- przewodu zewnętrznego kabla koncentrycznego.
10.3. Zabezpieczenie przed przepięciami
Wskutek indukcji mogą powstawać wysokie napięcia w punktach przejściowych, gniazdach abonenckich, w stacji głównej sieci telewizji kablowej lub na wejściu urządzenia abonenckiego. Zapobiegać temu można np. przez wyrównujące potencjały połączenia przez tłumiki impulsów napięcia.
