Biblioteka archiwalna.
Informacje w niej zawarte mogą być nieaktualne.
Sformułowanie precyzyjnych wymagań dotyczących instalacji telewizji dozorowej jeszcze przed rozpoczęciem inwestycji pozwoli na prawidłowe jej zaprojektowanie oraz optymalny dobór sprzętu uwzględniający wymagania i koszty.
Z jednej strony firma podejmująca się wykonania instalacji powinna z własnej inicjatywy oczekiwać odpowiedzi na poniższe pytania, z drugiej strony inwestor może być pewny, że bez przekazania tych informacji odpowiedzialny wykonawca nie powinien podejmować się żadnych prac.
Z jednej strony firma podejmująca się wykonania instalacji powinna z własnej inicjatywy oczekiwać odpowiedzi na poniższe pytania, z drugiej strony inwestor może być pewny, że bez przekazania tych informacji odpowiedzialny wykonawca nie powinien podejmować się żadnych prac.
12 pytań do planującego wykonanie instalacji telewizji dozorowej
- Jakiego rodzaju zagrożenia mają być monitorowane?
- Jaki obszar ma być monitorowany?
- Jaki jest cel monitorowania poszczególnych stref?
- Jaki ma być stopień automatyzacji?
- Jaka powinna być reakcja systemu na naruszenia poszczególnych stref?
- Jaki powinien być czas rejestracji obrazów?
- W jakich warunkach środowiska mają funkcjonować urządzenia?
- Jaki ma być sposób sterowania systemem?
- Jaka powinna być szczegółowość oraz płynność obrazów?
- Jaki ma być zasięg i bezpieczeństwo transmisji sygnału?
- Jaka powinna być forma przeszkolenia pracowników obsługujących?
- W jakiej formie i przez kogo ma być prowadzona konserwacja systemu?
Należy tu uwzględnić różne scenariusze, takie jak możliwości wystąpienia zagrożenia życia w danej lokalizacji, wartości zgromadzonych tam dóbr materialnych i przewidywanej częstotliwości występowania incydentów, takich jak akty kradzieży, wandalizmu czy rozboju. Uwzględnienie tych zmiennych pozwoli na dobór odpowiedniego sprzętu pozwalającego na wczesną identyfikację niebezpieczeństw, możliwości zabezpieczenia przedmiotów jak i samej instalacji monitoringu przed dewastacją, koniecznością zapewnienia redundantnego zasilania i tak dalej.
Na planie obiektu należy zaznaczyć obszary podlegające monitorowaniu, pozwoli to projektantowi dobrać odpowiednią liczbę kamer i obiektywów oraz ustalić optymalne ich rozmieszczenie.
Celem obserwacji wybranej strefy może być wywołanie określonej procedury alarmowej. Należy zaznaczyć i wyróżnić te strefy. W odróżnieniu od stref podlegających tylko obserwacji, należy podać jakiego rodzaju zagrożenia mogą występować w poszczególnych strefach.
Należy dążyć do maksymalnej automatyzacji systemu, ponieważ sterowanie systemem przez człowieka jest kosztowne i w dłuższym okresie eksploatacji zawodne. Muszą istnieć jednak możliwości ingerencji ręcznej w indywidualnych przypadkach.
Urządzenia telewizji dozorowej pozwalają po naruszeniu strefy na automatyczne np. włączenie światła w obiekcie, zamknięcie drzwi, włączenie zapisu, sygnału dźwiękowego itp.
W zależności od liczby kamer oraz ich parametrów, należy dobrać rozmiary pamięci potrzebnej do przechowywania materiałów przez określony czas.
Należy podać temperaturę, zapylenie, wilgotność, narażenie na wybuchy, zakłócenia elektromagnetyczne, zmiany oświetlenia.
Ustalenie miejsca sterowania, nadrzędności osób sterujących, parametrów stałych oraz podlegających sterowaniu (należy zablokować wszystkie funkcje niepodlegające sterowaniu).
W celu dostosowania kamer do wymogów i możliwości systemu, konfiguruje się parametry jakościowe generowanych obrazów: rozdzielczość (rozmiar obrazu), szybkość (liczba klatek na sekundę), kompresja (algorytm). Obecnie coraz szersze zastosowanie znajdują kamery megapikselowe. Dają one wielokrotnie bardziej szczegółowy obraz jednak wymuszają stosowanie rejestratorów NVR lub hybrydowych.
Zastosowanie cyfrowej techniki obróbki sygnału pozwala na transmitowanie sygnałów poprzez Internet bez ograniczeń odległościowych. Transmisja sygnału wizji otwiera nowe możliwości nadzoru zdalnego nad obiektami – zwiększa bezpieczeństwo, obniża koszty. Jednak, już w fazie projektowania, wymaga zabezpieczenia odpowiednich łączy telekomunikacyjnych (np. przepustowość, stały adres IP) oraz decyzji, w którym momencie nastąpi digitalizacja sygnału: kamera (webkamera), za kamerami (w wideowebserwerach), w urządzeniach zapisujących (karty cyfrowej rejestracji, rejestratory cyfrowe). W instalacjach z wieloma kamerami megapikelowymi konieczne staje się zaprojektowanie sieci gigabitowej (miedzianej lub światłowodowej).
Warto pomyśleć o pisemnej instrukcji obsługi systemu, bieżącej konserwacji, sposobach naprawy drobnych usterek itp.
Urządzenia mechaniczne wymagają smarowania, obudowy sprawdzenia szczelności, obiektywy czyszczenia, dyski rejestratorów wymiany.
Dodatkowo należy dostarczyć wszystkie indywidualne wymagania systemu nie objęte powyżej.
Artykuł opracowano na podstawie wymagań użytkowych zawartych w normie: Systemy dozorowe CCTV w zastosowaniach dotyczących zabezpieczenia - EN 50132-7
Kurs telewizji przemysłowej – czyli wskazówki techniczne do doboru urządzeń.