Anteny u Ateny

Górzyste centrum i blisko 2000 wysp, to niemały problem w przypadku rozprowadzania sygnałów telekomunikacyjnych. Obiekty, wznoszone na szczytach gór są drogie w budowie, a ich zasilanie energetyczne też stanowi poważny problem.
Rynek potencjalnych odbiorców tych inwestycji nie jest duży, bo cała ludność Grecji liczy około 10 mln. Mimo to działa na nim 4 operatorów GSM, 9 ogólnokrajowych nadawców telewizyjnych i około 30 lokalnych. Satelitarna platforma cyfrowa – Nova ma około 120-150 tysięcy abonentów.

Na wzgórzu ateńskiego Akropolu prowadzone są intensywne prace konserwacyjne związane z przyszłoroczną Olimpiadą. Dostęp do Sieci jest również konieczny w warunkach budowy, najprostszym i najtańszym sposobem jego zapewnienia jest transmisja bezprzewodowa. Na zdjęciu, antena Andrew na pasmo 2,4GHz, na tle kanelowanej doryckiej kolumny na ateńskim Akropolu.

Wielu turystów w Atenach, przychodzi obejrzeć widowiskową zmianę warty przed Grobem Nieznanego Żołnierza. Tuż obok, na budynku sąsiadującym z Parlamentem, zobaczyć można kilkumetrową antenę logarytmiczno- periodyczną zamocowaną na obrotnicy, służącą najprawdopodobniej do łączności krótkofalowej.

W VI wieku p.n.e. rozpoczęła się złota era sanktuarium w Delfach. Przez 600 lat stanowiło ono miejsce pielgrzymek. Według mitu, Zeus wypuścił dwa orły, które spotkały się nad Delfami wyznaczając centrum świata, pamiątką po tym miał zostać kamień omfalos (pępek). W podzięce za trafne przepowiednie wyroczni delfickiej, lub jako symbole triumfu w igrzyskach, zostawiano w sanktuarium vota, jednym z nich jest piękny posąg woźnicy (auriga).
Trafne przepowiednie wyroczni wsparte były głęboka wiedzą kapłanów i poufnymi, często szpiegowskimi informacjami. O ile prostsze byłoby „prorokowanie”, gdyby kapłani mieli „satelitkę” i antenę z obrotnicą

3300 lat dzieli powstanie twierdzy w Mykenach, od budowy Stacji łączności satelitarnej. Rzeźba nad wejściem, przedstawiająca lwice jest najstarszą, znaleziona na obiekcie budowlanym w Europie, czy coś zostanie ze Stacji po 33 wiekach?

Budując swoje niedostępne klasztory na skałach Meteory, prawosławni mnisi szukali spokoju i odcięcia się od pokus tego świata. Materiały budowlane wciągali na linach. Do wielu klasztorów schody wybudowano dopiero w XIX i XXw. W równie trudnych warunkach stawiane są dziś obiekty telekomunikacyjne, dlatego dość popularne są rozwiązania kontenerowe, które można posadowić np. za pomocą helikoptera. Jednak w przeciwieństwie do klasztorów, nie są budowane dla ciszy, spokoju i kontemplacji

Największym problemem eksploatacji infrastruktury telekomunikacyjnej, budowanej na wysokich szczytach, jest zasilanie. Na szczęście, w warunkach greckich, problem da się rozwiązać poprzez użycie kolektorów słonecznych.

Instalacje zbiorcze nie są powszechne w greckich miastach, stąd dominującym widokiem na dachach jest las anten.

Zwyczajowo, greckie dachy stanowią użytkową część domu, dlatego wyposaża się je w balustrady, które stanowią najczęstszą podstawę do mocowania anten.

Grecki dach kojarzy się z ogrzewaczami wody, które są tam w powszechnym stosowaniu.

W Grecji dostępnych jest 9 programów ogólnokrajowych i około 30 o zasięgu lokalnym. Ci, którzy chcieliby oglądać ich jak najwięcej używają obrotnic, które przestawiają antenę na wybrany kierunek.

W nadmorskiej części Grecji, zwłaszcza do retransmisji sygnałów na wyspy, nie potrzeba wysokich masztów, stąd zespoły anten stawiane są na 3-4 piętrowych budynkach biurowych.

Również z drugiej strony radiowego linku nie potrzeba wysokich masztów. Na zdjęciu stacja na wyspie Hydra, gdzie zamieszkuje kanadyjski poeta L. Cohen

Typowy zestaw anten stawiany na wyspach, na budynkach greckiego operatora telekomunikacyjnego OTE.

Obraz greckiego rynku antenowego byłby niepełny, gdyby nie przedstawić anten stosowanych na łodziach, promach i jachtach, służących do radiokomunikacji, nawigacji, a także do oglądania telewizji satelitarnej. Na zdjęciu antena produkcji firmy Sea Tel. Dzięki systemowi pozycjonowania można oglądać w trakcie rejsu programy telewizyjne.